Napoleonroute

De route volgt de 'bedekte weg' achter de Liniedijk en maakt een uitstapje naar Fort Kijkduin. Dit fort, gebouwd tussen 1811 en 1813, werd later versterkt en gepantserd als onderdeel van de Stelling van Den Helder. Tegenwoordig huisvest het fort een museum en Noordzeeaquarium. In 1811 werd een marinehaven in de Noordelijke Nederlanden gepland, wat leidde tot een bezoek aan Den Helder. Vanwege de strategische ligging werd de bouw van scheeps- en onderhoudswerf Willemsoord gestart. De oorspronkelijke opzet van Willemsoord, ontworpen door Jan Blanken Janszoon, is nog steeds herkenbaar door de vele historische panden rondom het centraal dok. Ook de Stelling van Den Helder is ontworpen door Jan Blanken Janszoon. Dit verdedigingswerk is aangelegd om de oorlogsvloot te beschermen tegen aanvallen over land en zee. Het bestaat uit een indrukwekkende verdedigingslinie van forten, kustverdediging en een verbindende liniedijk tussen de forten. Tussen 1811 en 1813 werden vier bestaande forten versterkt: Fort Kijkduin, Fort Erfprins, Fort Oostoever en Fort Dirksz. Admiraal. In 1825 werden de liniedijken aangelegd in opdracht van Koning Willem I, wat de stelling haar definitieve vorm gaf. Door deze liniedijken werd inundatie (onder water zetten van een gebied) mogelijk, bedoeld om de vijand op afstand te houden. Rond dezelfde tijd werd ook het Noordhollandsch Kanaal aangelegd en aan de westkant een nieuw fort gebouwd: Fort Westoever. Langs de route staan diverse bouwwerken uit de tijd van Napoleon, maar ook Nederlandse verdedigingswerken en Duitse bunkers uit de Tweede Wereldoorlog. Den Helder was een belangrijk onderdeel van de Atlantikwall, de grootste verdedigingslinie ooit gebouwd in West-Europa. Duitse legeronderdelen bouwden meer dan 300 bunkers in Den Helder, waarvan vele nog te vinden zijn in het gebied van de stelling. De route is in twee richtingen gemarkeerd met oranje pijlen.