De Höchte Tange

Alteveer, een dorp ontstaan in de armoede aan het einde van de negentiende eeuw, staat bekend om zijn turfwinning en landbouw. Tange, gelegen op een zandrug, is ouder en werd in 1841 voor het eerst genoemd als woonplaats. Het land tussen de twee hoge essen waarin deze dorpen liggen, onthulde in 1980 tijdens graafwerkzaamheden voor sportvelden een enorm rotsblok van 30 ton, nu bekend als ‘de kei van Alteveer’, dat voor het multifunctioneel gebouw ‘de Drijscheer’ te zien is. Experts denken dat deze zwerfkei tijdens de voorlaatste ijstijd door het landijs uit Scandinavië is meegevoerd. Het ijs had hier vermoedelijk een dikte van minstens 200 meter. Deze ijstijd duurde ongeveer 1700 eeuwen en eindigde 300 eeuwen geleden, waarna verschillende klimaatperioden elkaar opvolgden. Hier graasden mammoeten en neushoorns, en enige tijd later begon de veenvorming, waarna mensen enkele millennia geleden het gebied betraden. Begin twintigste eeuw was Alteveer zeer arm. Turfwinning, aardappelmeelproductie (met een fabriek geopend in 1911), de turfstrooiselfabriek, de landbouw, en het vergruizen van basalt leverden karige inkomsten op. De armsten woonden in keten en plaggenhutten, waarvan de laatste in 1941 naar het Openluchtmuseum in Arnhem werd overgebracht. Restanten van veen zijn nog te vinden tussen de Esweg en de Dwarsstukkerweg, waar Berend Timpener tot 1970 veen won. In de tuin van Dwarsstukkerweg 3 staat De Kikkerkeet met schilderingen van kikkers en een plek om te pauzeren en iets te eten als de vlag uit is. Langs de Höchterweg, waar veel leem in de grond zit, bouwde Harm Roskamp in 1934 een boerderij waarvan de vloer in de schuur uit lokaal gegraven leem bestond. Voor meer actuele beschrijvingen en informatie, zie visitgroningen.nl. Startpunt: Keiweg 1, 9661 TV Alteveer. Foto's zijn gemaakt door Babette Wiedeman, Greta Sagel en Jaap Bosma.